มุฮัมมัด อับดุฮ์ (อาหรับ: محمد عبده; ค.ศ. 1849 – 11 กรกฎาคม ค.ศ. 1905) เป็นนักวิชาการอิสลามชาวอียิปต์[18] และแกรนด์มุฟตีแห่งอียิปต์[29][30][31] เขาเป็นตัวตั้งตัวตีในอันนะฮ์เฎาะฮ์อาหรับและนวยุคนิยมอิสลามในช่วงปลายคริสต์ศตวรรษที่ 19 ถึงต้นคริสต์ศตวรรษที่ 20[5][29]ในวัยเด็กเขาเป็นคนที่สนใจเรียนทางด้านศาสนามาก สามารถท่องจำอัลกุรอ่านได้ทั้งเล่ม ต่อมาใน พ.ศ. 2405 เขาได้ไปเข้าเรียนในโรงเรียนของมัสยิดอะห์มะดีที่มีชื่อเสียงในเมืองตันญา เขาได้รับการศึกษาตามขนบเดิม แต่มีปัญหากับการเรียนจึงกลับไปประกอบอาชีพที่บ้านเดิมและแต่งงานเมื่อ พ.ศ. 2408 ต่อมา เขาได้ไปศึกษาลัทธิซูฟีที่แคว้นบุฮัมเราะห์ และใน พ.ศ. 2409 ได้ไปเรียนต่อที่มหาวิทยาลัยอัล-อัซฮัร ที่กรุงไคโร และศึกษาอยู่ที่นั่นจนถึง พ.ศ. 2420 ใน พ.ศ. 2521 เขาได้เป็นครูสอนประวัติศาสตร์ที่สำนักวิทยาศาสตร์ของวิทยาลัยฝึกหัดครูไคโรต่อมา อับดุฮ์ได้เป็นบรรณาธิการของหนังสือพิมพ์อัล-มิศริยะฮ์ และได้เลื่อนเป็นหัวหน้ากองบรรณาธิการในที่สุด ซึ่งทำให้เขามีโอกาสเผยแพร่ความคิดผ่านทางหนังสือพิมพ์ ต่อมา เขาเข้าสมทบในพรรคชาตินิยมและเข้าร่วมในการกบฏอูราบีใน พ.ศ. 2522[32] ใน พ.ศ. 2425 เขาออกจากอียิปต์ไปยังอังกฤษ และต่อมาได้ไปยังเบรุต เพื่อจัดตั้งระบบการศึกษาแบบอิสลามที่นั่น และใน พ.ศ. 2427 เขาเดินทางไปสมทบกันจามาล อุดดีน อัล-อัฟกานีที่ปารีสเพื่อกู้อิสรภาพให้อียิปต์ ในปารีส เขาได้ร่วมมือกับอัลอัฟกานีในการจัดตั้งสมาคมลับชื่อ ญะมีอะตุล-อุรวะฮ์ อัล-วุษกอ มีวัตถุประสงค์เพื่อรวมมุสลิมเข้าด้วยกัน และได้เริ่มขบวนการปฏิรูปที่ส่งผลต่อแนวคิดของนักอิสลามรุ่นหลัง ในระหว่างนี้เขาได้แปลงานของอัลอัฟกานีจากภาษาเปอร์เซียเป็นภาษาอาหรับเขากลับมาเป็นครูในเบรุตเมื่อ พ.ศ. 2428[4] เขาได้กลับไปเป็นครูสอนที่สำนักวิทยาศาสตร์ในอียิปต์เมื่อ พ.ศ. 2431 และได้เป็นที่ปรึกษาของศาลอุทธรณ์ในกรุงไคโรเมื่อ พ.ศ. 2433 และได้เลื่อนเป็นผู้พิพากษาใหญ่ในอียิปต์เมื่อ พ.ศ. 2442 และดำรงตำแหน่งนี้จนเสียชีวิตเมื่อ 11 กรกฎาคม พ.ศ. 2448 ที่เมืองอเล็กซานเดรีย ประเทศอียิปต์ ซึ่งเขาได้ปฏิรูปการทำงานของศาลและการบริหารหน่วยวะกัฟในระหว่างนี้ด้วย